တာ၀န္အရျဖစ္လို႔ ခြင့္လႊတ္ပါအစ္ကို

တာ၀န္အရျဖစ္လို႔ ခြင့္လႊတ္ပါအစ္ကို
======================

ကၽြန္ေတာ္ရို႕စခန္းခ်ေရနီရာက မရိုးရြာႏွင့္ တမိုင္ေလာက္ရာ၀ီးပါသည္။ အရွိေျမာက္ဖက္ မရိုးေခ်ာင္း အေနာက္ဖက္ကမ္းတြင္ျဖစ္ပါသည္။ မရိုးရြာမွာ စစ္တေကာင္းေတာင္တန္းနယ္ အပိုင္ျဖစ္ပါသည္။ ရခိုင္ဘုရင္မ်ားလက္ထက္ တည္ေထာင္ပီးခေသာ ရြာေထာင္မ်ားထဲတြင္ မရိုးေထာင္လည္း တခုအပါအ၀င္ျဖစ္ပါသည္။ လည္းေကာင္းအျပင္ ေကာက္ကဒြန္းေထာင္၊ မြန္ေထာင္၊ သက္ျပည္က်ေထာင္စသည္ျဖင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ပါ၀င္ပါသည္။ ေထာင္တည္ေမာ္ကြန္းတြင္ ဇာဘုရင္လက္ထက္ ဇာခုႏွစ္ မည္သည္ေထာင္က လူမ်ားကိုႏႈတ္၍ မည္သည့္ေထာင္ကို မည္သည့္နိတြင္ တည္ေထာင္သည္စသျဖင့္ အတိအက်ပါပါသည္။ လည္းေကာင္းေထာင္တည္ေမာ္ကြန္းသည္ ရခိုင္မဂၢဇင္းစာအုပ္ပါ ေဆာင္းပါးေဟာင္းတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ အလြန္စိတ္၀င္စားစရာလည္းျဖစ္ပါသည္။ ရခိုင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ (AIO) အတြင္းေရးမႈးေဟာင္း ကိုယ္ယင္ႀကီးစိန္လွေမာင္က အေရးႀကီးမွန္းသိလို႔ လက္ရြီးမူကူးၿပီး အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕အားပီးဖတ္ခိုင္းပါသည္။ နိစဲြရက္စဲြ အတိအက်ပါသျဖင့္ စစ္တေကာင္းေတာင္တန္းရခိုင္သမိုင္းအတြက္ အလြန္အေရးပါေသာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္ယင္ႀကီးမပ်ံလြန္ခင္ ယင္းေဆာင္းပါးကို ကိုယ္ယင္ႀကီး (ေက်ာ္ျမသာ) ပါးသို႔ မူပြားတေကာ္ပီပြားႏိုင္ခပါသည္။ ကိုယ္ယင္ႀကီးက အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ လည္းေကာင္းေဆာင္းပါးကို ေတတၱာထဲတြင္သိမ္းထားၿပီး ျဖန္႔၀ီးျခင္းလံုး၀မျပဳလုပ္ပါ။ ကိုေက်ာ္ဟန္ AASYC ဥကၠဌအျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္နီစဥ္အတြင္ ဘဂၤလားဖက္သို႔ေရာက္ျဖစ္၍ ေဆာင္းပါးတေကာ္ပီရဟိႏိုင္ဖို႔ ေတာင္းၾကည့္ခိုင္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေတာင္းမရဟု သိရပါသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ ယင္းေဆာင္းပါးကို လူမ်ားလိုခ်င္နီမွ သူ႔အား အေလးထားအေရးတယူလုပ္မည္။ ယင္းေဆာင္းပါးအားျဖန္႔၀ီပီးလိုက္လွ်င္ လူမ်ားမွာ လိုခ်င္သည္ကို ရလားၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္ သူ႔အားအေရးတယူလုပ္လိမ့္မည္မဟုတ္ ေတြးေၾကာက္နီပံုရပါသည္။ ကိုယ္ယင္ႀကီးေက်ာ္ျမသာလည္း ျပည္ထဲကို ျပန္၀င္လားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ အခုအခ်ိန္ထိ ယင္းေဆာင္းပါးကို တေယာက္လက္ထဲကိုလည္း ျဖန္႔၀ီမပီးခပါ။ ေတတၱာထဲတြင္ ေသာ့ခတ္သိမ္းထားလွ်က္ ျပည္ထဲျပန္၀င္လားပါသည္။ သို႔ေသာ္ လည္းေကာင္းေဆာင္းပါးမွာ ရခိုင္မဂၢဇင္းစာအုပ္ပါ ေဆာင္းပါးေဟာင္းတပုဒ္ျဖစ္သည့္အတြက္ ဆရာႀကီးေမာင္ဗသိန္းစေသာ သက္တန္းရင့္စာပီသမိုင္းပညာသွ်င္မ်ား မည္သည့္မဂၢဇင္း မည္သည့္အမွတ္တြင္ မည္သည္သူက ရြီးေသာေဆာင္းပါးျဖစ္ေၾကာင္း အတိအက်ေျပာျပေကာင္း ေျပာျပႏိုင္ပါသည္။ လည္းေကာင္း ေထာင္တည္ေမာ္ကြန္းေဆာင္းပါးကို ျပည္တြင္းဟိ စာပီသမိုင္းပညာသွ်င္မ်ား အယင္ဆံုးျပန္လည္ ေဖာ္ထုတ္သင့္ပါသည္။ ဤသည္မွာ ၀တၳဳပါအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ယင္းေလာက္ထိဆက္စပ္မႈမဟိပါ။ သို႔ေသာ္ ၀တၳဳမွာ မရိုးရြာေနာက္ခံဖဲြ႕၀တၳဳျဖစ္သျဖင့္ ေထာင္တည္ေမာ္ကြန္းႏွင့္ပါတ္သက္၍ အနည္းငယ္ ေဖာ္ျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆက္ေျပာရလွ်င္ ေထာင္တည္ေမာ္ကြန္းကို ေတာင္းမရ၍ ကိုယင္ႀကီးေက်ာ္ျမသာအား အျမင္ကပ္ကပ္ႏွင့္ ေထာင္တည္ေမာ္ကြန္းသူရဲကဗ်ာအား ရြီးျဖစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေထာင္တည္ေမာ္ကြန္းသူရဲကဗ်ာအား မဖတ္ဖူးသူမ်ားဟိက ဤ၀တၳဳ၏ေနာက္ဆံုးပိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပပီးလားပါမည္။ မ႐ိုးရြာ၏ေတာင္ဖက္တြင္ ေၾကာင္သီရြာဟိပါသည္။ အိမ္ၿခီေျခာက္ေဆာင္ေလာက္ရာက်န္လိုက္ၿပီးျဖစ္သည္။ 1990 ခုႏွစ္တြင္ ရခိုင္ျပည္က ကုလားမ်ားထြက္ၿပီးလာၾကေသာအခါ တရြာလံုးကၽြတ္ ၀ါႀကီးမ မင္းကၽြန္မ အေခ်သူငယ္ပါမက်န္ ရြာလံုးကၽြတ္ ကုလားပါးမွာ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္းခံရေသာ ရြာျဖစ္ပါသည္။ ဖေလာင္းခ်ိတ္က ကိုသန္းေအး႐ို႕ဦးေဆာင္ေသာအဖဲြ႕ကလားေရာက္၍ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းလားပို႔ပီးခီကတ္ပါသည္။ အကၽြႏ္ုပ္ကား လူကိုယ္တိုင္ မေရာက္ဖူးပါ။

အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕စခန္းတြင္ လူယင္းေလာက္မမ်ားပါ။ လူ ဆယ္ေယာက္သာသာေလာက္ရာဟိပါသည္။ နာမည္တပ္ေျပာရလွ်င္ သိန္းမင္း (ေအာင္သာထြန္း) (ေပါက္ေတာဇာတိ) ဘဂၤလားတြင္အိမ္ေထာင္က်လွ်က္ အေခ်ႏွစ္ေယာက္ရၿပီး မနာမက်န္းျဖစ္ကာ သီက်လားခၿပီးျဖစ္သည္။ အလြန္သတၱိေကာင္းသူျဖစ္သည္။ စိုင္းခေမာက္ (စစ္ေတြဇာတိ) ယခုထိုင္း ကရင္ေနာ္ဖိုးဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ေရာက္ဟိခိုလံႈလွ်က္ဟိသည္။ ထြန္းစံ (စစ္ေတြဇာတိ) ယခု ဘဂၤလားေဒခ်္တြင္အိမ္ေထာင္က်လွ်က္ဟိသည္။ သူ၏အိမ္ေထာင္ဖက္မွာ ယခင္ ဗကဗကို စြန္႔ခြာလွ်က္ ၀ါးခတ္ေခ်ာင္း၌အတည္က် နီထိုင္သူ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီးတဦးျဖစ္သည္။ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ သမီးႏွစ္ေယာက္ဟိသည္။ လင္ေယာက္်ားျဖစ္သူ ကိုေအးေမာင္မွာ ၿမိဳေတာင္ဖက္သို႔လားေရာက္၍ ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္လုပ္စားစဥ္ ဓျမတိုက္သတ္ျဖတ္ျခင္းကိုခံရသည္ဟု ၾကားသိရပါသည္။ မည္သည့္အရပ္ေဒသတြင္ အသတ္ခံရသည္ကို အတိအက်မသိရပါ။ အေလာင္းလည္း ျပန္မရပါ။ အိမ္ျပန္မလာစြာၾကာမွ သီပ်ာယ္ဟုယူဆၿပီး အဆံုးခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕ စခန္းခ်နီထိုင္ခေသာ ၀ါးခတ္ေခ်ာင္းစခန္းႏွင့္ (၅) မိနိေလာက္ေတာင္ မလားရပါ။ ဒိုင္းနက္ရြာအေနာက္ဖက္တြင္ အိမ္ေဆာက္လွ်က္နီကတ္ပါသည္။ စကားစပ္၍ေျပာရလွ်င္ အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕ ၀ါးခတ္ေခ်ာင္းတြင္နီစဥ္ အေလာင္းစားလုပ္၍ သခ်ႋဳင္းကုန္းကေသာ္လည္းေကာင္း လားရဲမည္လား တစံုတခုလားယူရဲမည္လား စသည္ျဖင့္ စပ္ေၾကးလုပ္လွ်င္ အသက္သီဆံုးတတ္ေၾကာင္းပါးစပံုျပင္ဟိသည္ မယံုတ၀က္ ယံုတ၀က္ျဖင့္ အျငင္းအခုန္ျဖစ္ကတ္ပါသည္။ ယံုၾကည္သူဖက္က ခရာေတးသိန္းေမာင္ ေရႊယင္ေက်ာ္ဆရာႀကီး အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္သူ။ ေက်ာက္တန္းလမားရခိုင္ရြာတြင္ စာသင္ေက်ာင္းေဆာက္လွ်က္ ေဒသခံမ်ားအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ တစံုတခု ေကာင္းက်ိဳးျပဳနီသူျဖစ္သည္။ ေနာက္တေယာက္က ကိုေမာင္ေက်ာ္ယိုင္ (ေျမာက္ဦး) အကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ေက်ာင္းနီဖက္ အသက္တႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ႀကီးသူျဖစ္သည္။ ေလာင္ခ်ာကိုင္းစခန္းတြင္ ဆီးထိုးမွား၍ ေပါင္ႏွစ္ဖက္စလံုးတြင္ အနာႀကီးျဖစ္လွ်က္ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ ေဖာင္ျဖင့္ခ်လွ်က္ အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူျဖစ္သည္။ ေလာင္ခ်ာကိုင္းစခန္းမွာ မရိုးစခန္း၏ေျမာက္ဖက္ ေတာနက္ထဲတြင္ဟိသည္။ မည္သည္ေလာက္၀ီးေရလဲဆိုေက မိုးထက္ေစာေစာ (၆) ခ်က္တီးက လမားသို႔ စ်ီးျပဳလားလွ်င္ ညဇာသား မိုးခ်ဳပ္ (၈) ခ်က္တီး (၉) ခ်က္တီးေလာက္မွ စခန္းသို႔ျပန္ေရာက္သည္။ ေလာင္ခ်ာကိုင္းႏွင့္ မရိုးရြာမွာ မရိုးေခ်ာင္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္တြင္ တည္ဟိသည္။ မရိုးရြာမွာ ရခိုင္ရြာျဖစ္ေသာ္လည္း ေလာင္ခ်ာကိုင္းမွာ နားေပါက္က်ယ္သက္ရြာျဖစ္သည္။ အကၽြႏ္ုပ္ ေလာင္ခ်ာကိုင္းစခန္း၌မနီဖူးပါ။ ဆရာမျမရာဇာလင္း႐ို႕နီဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ အကၽြႏ္ုပ္ အိႏၵိယသို႔မလားမွီ ဗဟုသုတအတြိအႀကံဳျဖစ္ ၿမိဳေတာင္သို႔ခရီးလားေသာအခါ ေလာင္ခ်ာကိုင္းရြာသို႔ေရာက္ဖူးခပါသည္။ အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕ ၿမိဳေတာင္ခရီးထြက္ခ်ိန္မွာ ႏြီခါသားျဖစ္၍ ေခ်ာင္းရီမ်ားမ်ားစားစားမဟိပါ။ ဒူးေလာက္ရာဟိပါသည္။ မွတ္မွတ္ရရ ရြီတြက္ထားသည္မွာ မ႐ိုးရြာက ေလာင္ခ်ာကိုင္းတေရာက္ လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ၄င္းမ႐ိုးေခ်ာင္းတေခ်ာင္းတည္းကို (၄၄) ႀကိမ္တိတိျဖတ္ရပါသည္။ ယင္းေလာက္ထိ ခရီး၀ီးပါသည္။ ၾကမ္းလည္းၾကမ္းပါသည္။ ေလာင္ခ်ာကိုင္းစခန္းတြင္ စိုင္းခေမာက္လည္း နီထိုင္ဖူးပါသည္။ စိုင္းခေမာက္ဟု ေခၚရျခင္းမွာ စိုင္းထီးဆိုင္ေတးျခင္းမ်ာကို အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္တီးခတ္ႏိုင္သျဖင့္ စိုင္းခေမာက္ဟု နာမည္တြင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ရခိုင္ရဟန္းပ်ိဳမ်ားသမဂၢဥကၠဌ ကိုယ္ေတာ္သီဟက နာမည္ပီးသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္ဟီဟမွာ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕၏ေလးၿမိဳ႕ေခ်ာင္းတဖက္ကမ္း ပန္းေျမာင္းဇာတိျဖစ္သည္။ စိုင္းခေမာက္၏ေျပာျပခ်က္အရ တရက္နိ သူရို႕ စခန္းအတြက္ ဆန္ရိကၡာလား၀ယ္အၿပီးအျပန္တြင္ ဆင္ႏွင့္ပက္ပင္းတိုး၍ ဆင္နင္းဖို႔လိုက္သျဖင့္ အသက္လု၍ ထြက္ၿပီးလာခရသည္ဟုဆိုပါသည္။ သစ္ပင္ထက္တက္ၿပီး၍ အသက္ခ်မ္းသာရသည္ဟုဆိုပါသည္။ ဆင္ျပန္လားအၿပီး ဆန္အိပ္မ်ားကို လားၾကည့္ရာ မေလးသွ်ားဒယြားျဖင့္ထုပ္ထားေသာ ဆန္ထုပ္မ်ားမွာ အားလံုးထြတ္ထြတ္ႀကီေအာင္ နင္းပစ္ခသည္ဟုဆိုပါသည္။ ၄င္းဆင္မ်ားမွာ ACP ၏လက္ခ်က္ေၾကာင့္ အၿငိဳးအေတးႀကီးစြာျဖစ္နီေသာ ဆင္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ စားစရမဟိေသာအခါ ဆင္စြယ္ကိုရာလားျမင္ပါသည္။ ဆင္ကိုသတ္၍ ဆင္စြယ္ကိုယူ။ ဆင္ေကာင္ကို ေအအတိုင္းပစ္ထားခ။ ဆင္မ်ားက ရခိုင္သားေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားဆိုလွ်င္ အသီရရ အရွင္ရရကိုက္စားခ်င္သူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ACP ဆိုသည္မွာ ဗိုလ္ရာဇာေခါင္းေဆာင္ေသာ NUPA အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးတပ္ဦး ရခိုင္တပ္မေတာ္ AA မွ လက္နက္ (၃၀၀) ခိုးယူၿပီး အာဏာသိမ္းလားေသာပါတီျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္မွာ ဦးသိန္းေဖျဖစ္သည္။ ဒုတိယေခါင္းေဆာင္မွာ မင္းျပားသိန္းအဖဲြ႕ထဲတြင္ပါ၀င္သူ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ျဖစ္သည္။ တေလာက ANP ပါတီတြင္ ေဒါက္တာေအးေမာင္ကို တရားစဲြေသာ ေထာင္ထြက္ဆရာႀကီးႏွင့္ တပါတီတည္းျဖစ္သည္။ တတိယေခါင္းေဆာင္မွာ တိုက္စိုးျဖစ္ပါသည္။ တိုက္စိုးမွာ ၄င္းလက္နက္ (၃၀၀) အား ေမာင္းတုန္းျဖဳတ္၍ ေမာင္ေတာသို႔ လက္နက္ခ်အလင္း၀င္ေရာက္လားသူျဖစ္သည္။ အခုအသက္ရွင္လွ်က္ဟိသိမ့္ေရလား သီက်လားခယာလားဆိုသည္ကိုမူကား အတိအက်မသိပါ။ ဂင္တိုတိုႏွင့္လူေစာက္ဆိုးျဖစ္ပါသည္။ အကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ကား (၈၈) အေရးအခင္းျဖစ္ၿပီး ၀ါးခတ္ေခ်ာင္းစခန္းတြင္ တြိဖူးပါသည္။ အစ္ကိုႀကီးအခုကာလမွာ ထိုပါတီ ေဒပါတီကဲြနီလို႔မျဖစ္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ေပါင္းတိုက္မွာရဖို႔။ ဗကပႏွင့္လည္း မဟာမိတ္ဖဲြ႕လို႔ တိုက္ကတ္ရပါဖို႔ဆိုခါ သူက ဗကပစြာ နံပါတ္တစ္ရန္သူလတ္။ ေယခါ အကၽြႏ္ုပ္ကလည္း ေယေက ဂိုးကိုႀကီး႐ို႕လည္း ဗမာစစ္တပ္လူရာမနားလို႔ေျပာမိမွားခီမွာ အကၽြႏ္ုပ္ကို သတ္ဖို႔တကဲကဲလုပ္ပါသည္။ ယင္းခါကပင္ အကၽြႏ္ုပ္လည္း ေအလူတိကို အျမင္ကပ္လို႔ ၀ါးခတ္ေခ်ာင္းစခန္းမွာ မနီဘဲ အျပင္မွာနီပါသည္။

ဆက္ေျပာရခန္႔ဆိုလွ်င္ မရိုးစခန္းေျပာင္းၿပီးမွ ၀ါးခတ္ေခ်ာင္းစခန္းတြင္ အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕ဆက္၍ စခန္းခ်ပါသည္။ ေလာင္းေၾကးလုပ္ စပ္တန္းလုပ္လွ်င္ အသက္သီဆံုးတတ္သည္ မယံုတ၀က္ယံုတ၀က္ အျငင္းပြားရာ ကၽြႏ္ုပ္က မယံုသည့္ဖက္က ပါပါသည္။ သို႔ေသာ္ လုပ္၀န္႔ေသာသတၱိကားမဟိ။ သီက်လားၿပီးျဖစ္ေသာ သိန္းမင္း (ေအာင္သာထြန္း) ကရာ ယင္းပိုင္ဆိုငါလားမည္ဟုဆိုလွ်က္ ကိုေအးေမာင္႐ို႕အိမ္သို႔လား၍ မွန္အိမ္ကို သက္သီပစၥည္းအျဖစ္လားယူခီပါသည္။ ယင္းအခ်ိန္ ညဇာသား (၈) ခ်က္တီးခဲြခန္႔ဟိၿပီး အခ်ိန္လည္းေမွာင္နီၿပီးျဖစ္သည္။ ကိုေအးေမာင္အိမ္သွ်င္မႏွင့္ အစ္မထမင္းစားၿပီးစ မွန္အိမ္ကို စကားတခြန္းမေျပာမဆိုဘဲ စခန္းသို႔ယူလာခပါသည္။ လမ္းတြင္ ဖီးဥပါတ္တစံုတရာမျဖစ္ပါ။ ထိုအခါမွ ဆရာႀကီးသိန္းေမာင္ႏွင့္ ဆရာေမာင္ေက်ာ္ယိုင္ သကၠာယဒိဌိအစဲြျပဳတ္ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္း သိန္းမင္းအား မင္းမွန္အိမ္လားယူခီစြာမေၾကာက္လားမီးၾကည့္ရာ ေၾကာက္ကေၾကာက္ေတနန္းရာ။ ေယလည္း အဂယင့္ဟုတ္မဟုတ္ကို သိခ်င္လို႔ စမ္းၾကည္ေရမနားေယဟု ေျပာပါသည္။ ဧရာမသတၱိခဲမဟုတ္ပါ။ ေခါင္းေဆာင္မႈမေကာင္းခါ ရဲေဖာ္ေကာင္းလူငယ္ေခ်တိအားလံုးဘ၀ပ်က္ အရြယ္မလြန္မသီသင့္ဘဲ သီက်လားခရပါသည္။

ဇတ္လမ္းကိုျပန္ဆက္ရေသာ္ "တာ၀န္အရျဖစ္လို႔ ခြင့္လႊတ္ပါအစ္ကို" ဆိုသည္မွာ ၀တၳဳဇတ္လမ္းနာမည္ျဖစ္ပါသည္။ မရိုးရြာတြင္ ကထိန္ပဲြလား သွ်င္ျပဳပဲြလားမမွတ္မိလိုက္ပါယာ။ အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕ေက်ာင္းသားမ်ားက ဇတ္ကရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တာ၀န္အရျဖစ္လို႔ ခြင့္လႊတ္ပါအစ္ကိုဇတ္ညႊန္းကို အကၽြႏ္ုပ္က ဇတ္ကြက္ခ်ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဇတ္လမ္းအက်ဥ္းမွာ ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦး အစ္ကိုက ဆိုးသြန္းသူ။ ဆယ္တန္းတႏွစ္က်။ ညီႏွင့္အတူစာမီးပဲြေျဖရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးေအာင္ျမင္။ အစ္ကိုက အာဏာရဗိုလ္လုပ္ခ်င္သူျဖစ္၍ ဗိုလ္သင္တန္းေျဖရာ ေအာင္ျမင္၍ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းတက္ေရာက္။ ညီျဖစ္သူက အစ္ကိုျဖစ္သူ ဗိုလ္သင္တန္းတက္သည္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕။ ညီျဖစ္သူ ဒုတိယတန္းႏွစ္တြင္ (၈၈၈၈) အေရးအခင္းျဖစ္၍ ဘဂၤလားေဒခ်္ဖက္သို႔ ထြက္ၿပီးလာ။ အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕ႏွင့္အတူ မ႐ိုးေက်ာင္းသားစခန္းတြင္ အတူနီထိုင္။ အစ္ကိုျဖစ္သူက ဗိုလ္အျဖစ္ႏွင့္ ရခိုင္စစ္မ်က္မွာသို႔ ရွိတန္းတာ၀န္က်။ ရခိုင္ေက်ာင္းသားစခန္းကိုတက္သိမ္း။ ေက်ာင္းသားတဦးက်ဆံုး။ သံုးဦးဒါဏ္ရာရ။ ေက်ာင္းသားမ်ား အသက္လု၍ထြက္ၿပီးရ။ ညီျဖစ္သူက စခန္းအတြက္ ရိကၡာ၀ယ္၍အျပန္ ဒါဏ္ရာရႏွင့္ သီဆံုးေက်ာင္းသားမ်ားကို တြိရ၍ ေဒါသျဖစ္ မေၾကနပ္ခ်က္ျဖင့္ တန္ျပန္ကေလ့စားေခ်။ အစ္ကိုျဖစ္သူက ေက်ာင္းသားစခန္းကို တိုက္ခိုက္ေအာင္ျမင္လိုက္သျဖင့္ ရြာတြင္ အရက္ေသာက္ၿပီးေအာင္ပဲြခံ။ ညီျဖစ္သူက လားေခ်ာင္းေသာအခါ အစ္ကိုမ်က္ႏွာကို အထင္းသားတြိျမင္ရ။ အစ္ကိုမ်က္ႏွာကို ျမင္ရေသာအခါ ခ်ိန္ရြယ္ထားေသာ ေသနပ္ကို ေအာက္ခ်ၿပီး မပစ္၀န္႔ဘဲ ခ်ီတံုခ်ီခ်ျဖစ္နီ။ ေနာက္ဆံုး စိတ္တင္းၿပီး "တာ၀န္အရျဖစ္လို႔ ခြင့္လႊတ္ပါအစ္ကို" ဆိုၿပီး စိတ္ထဲက ရည္မွတ္လွ်က္ အစ္ကို၏ရင္ညႊန္႔တည့္တည္႔သို႔ ေသနပ္ပစ္ထည့္လိုက္ေသာ ဇတ္လမ္းအက်ဥ္းျဖစ္ပါသည္။ ဇတ္လမ္းကို ညီျဖစ္သူအျဖစ္ဇတ္ကရသူမွာ စိုင္းခေမာက္ျဖစ္ပါသည္။ အစ္ကိုအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ရသူက ALP က ကိုမ်ိဳးခ်စ္ျဖစ္ပါသည္။ ကိုျပည္သိမ္း (ကိုထြန္းထြန္း)(ေျမာက္ဦး) ကားဆဲြကုလားကာခ် တာ၀န္ယူရသည္။ နီပူႀကဲႀကဲဇတ္တိုက္ေသာအခါ အကၽြႏ္ုပ္က ပုလီမႈတ္ ကိုယ္ျပည္သိမ္းက ကားဆဲြရသည္။ ကုလားကာမဟိ။ လက္ဟန္ၿခီဟန္ျဖင့္ ကားဆဲြခ်ရသည္။ အကၽြႏ္ုပ္က ပုလီမႈတ္၍ ကိုျပည္သိမ္းက ကားမဆဲြလွ်င္ အကၽြႏ္ုပ္က မာန္ပါသျဖင့္ ျပန္တြက္ၾကည့္လွ်င္ ေကာင္းေကာင္းရယ္ရပါသည္။

မရိုးစခန္းတြင္ သိန္းမင္း (ေအာင္သာထြန္း)၊ စိုင္းခေမာက္ (စစ္ေတြ)၊ ကိုျပည္သိမ္း (ထြန္းထြန္း)(ေျမာက္ဦး)၊ ကိုဇာဏီ (စစ္ေတြ)၊ ကိုထြန္းစံ (စစ္ေတြ)၊ ကိုရန္ေအာင္ (ရေသ့ေတာင္)၊ ကိုျမတ္ေက်ာ္ (ေစတီျပင္) (ယခု နရၪၥရာသတင္းေထာက္)၊ ကိုစံသာေအာင္ (ေျမာက္ဦး) (ယခု အေမရိက)၊ ကိုမ်ိဳးခ်စ္ (ALP)၊ ခိုင္မုန္တိုင္း (စစ္ေတြ)၊ သန္းျမင့္ (ေပါက္ေတာ)၊ လွေအာင္သိန္း (စစ္သားလူထြက္)၊ ကို၀င္းသိန္း (မင္းျပား)၊ အကၽြႏ္ုပ္အပါအားလံုးဆယ္ေယာက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရာဟိပါသည္။ မ်ားမ်ားစားမစားမဟိပါ။ ေက်ာင္းသူလူငယ္တခ်ိဳ႕ အျပင္တြင္နီထိုင္၍ ေက်ာင္းသားစခန္းကို ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ားျပဳလုပ္ကတ္ပါသည္။ ထိုအထဲတြင္ ခရာေတးသိန္းေမာင္၊ နေခါင္းေခ်ာင္း၌အိမ္ေထာင္က်နီသူ ကိုသန္းျမင့္၊ ဆရာမျမရာဇာလင္း၏မြီးစားသမီးႏွင့္အိမ္ေထာင္က်နီသူ ကိုစံေက်ာ္႐ို႕လည္းပါ၀င္ပါသည္။ ကိုသန္းျမင့္ႏွင့္ ကိုစံေက်ာ္မွာ ဖေလာင္းခ်ိတ္တြင္ ပန္းထိမ္လုပ္လွ်က္ ရပ္တည္ပါသည္။ ကိုဖိုးလွ၏ညီကား ဖေလာင္းခ်ိတ္တြင္ အိမ္ေထာင္က်လွ်က္ အျပင္ပ၌ရပ္တည္ပါသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အဓိကေထာက္ပံ့သူတဦးမွာ ပန္းထိမ္ဆရာ ကိုေမာင္ေအးခ်မ္းျဖစ္ပါသည္။ (၈၈) သွ်စ္မတိုင္ခင္ကတည္းက ေတာ္လွန္ေရးကိစၥႏွင့္ ရခိုင္ျပည္ကထြက္ၿပီးလာရသူတဦးျဖစ္သည္။ ကိုစံသာေအာင္၊ ကုိျပည္သိမ္း႐ို႕ႏွင့္ ပိုရင္းႏွီးသည္။ တရက္နိ ခရာေတးသိန္းေမာင္ စခန္းထဲသို႔အလည္ေရာက္ပါသည္။ အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕စခန္းတြင္ ေသနပ္ဆို၍ AIO ရဲေဘာ္ႀကီးကိုသန္းေရႊ လုပ္ပီးထားေသာ လုပ္ေသနပ္ ယမ္းေထာင္းတလက္ရာ ဟိပါသည္။ ယင္းခ်င့္ကို က်ည္ထိုးေမာင္းတင္ထားသည္ကို မသိပဲ ကိုသိန္းေမာင္က ေမာင္းခလုတ္ကို လက္ကုတ္လိုက္ရာ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ ေျပာင္း၀က ေထာင္လွ်က္သားျဖစ္နီသျဖင့္ ေခါင္မိုး၀ါးလံုးထြတ္ထြတ္ႀကီလားသည္။ အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕ကား သီႀကီအနာတရမျဖစ္လိုက္။ ေသနပ္က်ည္ဆံေပါက္ထြက္လားၿပီးခါမွာ ကိုသိန္းေမာင္မွာ ကိုယ့္အျပစ္ႏွင့္ကိုယ္ မ်က္စိျပဴးမ်က္ဆံျပဴးျဖစ္နီပါသည္။ ေသနတ္ကိုင္ေဆာင္သူတာ၀န္ခံ၏ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္လည္းျဖစ္ပါသည္။

မရိုးရြာ၌ကထိန္ပဲြလုပ္ေသာအခါ အကၽြႏ္ုပ္ရို႕က ဦးျမ၀ါဒုံုးယိမ္း၊ ရခိုင္ရိုးရာ ငပ်င္းေထြဟာသျဖင့္ ကျပေျဖေဖ်ာ္ပါသည္။ ငပ်င္းေထြအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္သူမွာ ကိုဇာဏီ (စစ္ေတြ) ျဖစ္ၿပီး မယားသည္အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္သူမွာ ကိုမ်ိဳးခ်စ္ (ALP) ျဖစ္ပါသည္။ သရုပ္ေဆာင္က အသက္၀င္သျဖင့္ ပရိတ္သတ္အားလံုး အူဆို႔ပါေအာင္ရယ္ကတ္ရပါသည္။ အူဆို႔ပါေအာင္ရယ္ၿပီး မ်ားမၾကာ ငိုပဲြႏွင့္ႀကံဳပါသည္။ ဘဂၤလားေဒခ်္တြင္ အခုပိုင္ ႐ိုးရာေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြနည္းပါးပါသည္။ တျခားရြာေက်ာင္းက ကိုယ္ေတာ္တပါးလည္း ေပ်ာ္လြန္း၍ လူထြက္ၿပီး ပဲြကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္ပါသည္။ အကၽြႏ္ုပ္ရို႕ေက်ာင္းသားမ်ားကလည္း ျမန္မာအစိုးရကို ဓါတ္ပံုပို႔ဖို႔႐ိုက္သည္ဟု အထင္မွားၿပီးဖမ္းပါသည္။ ကိုမ်ိဳးခ်စ္က လက္ျပန္ႀကိဳးခ်ိဳင္၍ စခန္းဖက္သို႔ ေခၚယူလားပါသည္။ အကၽြႏ္ုပ္ရို႕ကလည္း အစ္ကို ဖမ္းကဖမ္းယူလား ေယေကလည္း သတ္ကမသတ္လီကဲ့ မွာလိုက္ပါသည္။ ကိုမ်ိဳးခ်စ္မွာ ကခ်င္ျပန္ျဖစ္ၿပီး ကခ်င္၌စစ္သူရဲေကာင္းဆုတံဆိပ္ရဟိထားသူျဖစ္သည္ကတေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းလက္ယင္ပါသည္။ စခန္းထိမေရာက္ လမ္းတြင္ ခါးပတ္ျဖဳတ္ၿပီး ယူထည့္လိုက္သည္။ ထိုျပသနာျဖစ္ၿပီးမၾကာ မိုးလည္း ခ်က္ခ်င္းေကာက္ရြာပါသည္။ အကၽြႏ္ုပ္႐ို႕ အားႀကိဳးမာန္တက္ ပ်င္ဆင္ထားေသာ "တာ၀န္အရျဖစ္လို႔ ခြင့္လႊတ္ပါအစ္ကို" ဇတ္လမ္းကို ကဖို႔ေတာင္မရလိုက္ ပဲြပ်က္လားရပါသည္။ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ကို ဖမ္းလားေရသတင္း ဘဂၤလားရဲတိသတင္းၾကား၍လိုက္ရွာရာ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ကို ေနာက္ကုန္းတြင္ ခါးပတ္ရွာအစင္းစင္းႏွင့္ တြိရပါသည္။ အကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ ကိုျပည္သိမ္းႏွစ္ေယာက္ တက္စားအဖမ္းခံရပါသည္။ ရြာသားမ်ားေကာင္းမႈ မရမက ေငြေကာက္ခံၿပီး ဘဂၤလားရဲအား ေငြတေထာင္ေက်ာ္လဘ္ထိုးၿပီးမွ အဖမ္းလြတ္ပါသည္။ ေကာင္းမၾကာ ကိုမ်ိဳးခ်စ္ဦးေဆာင္ေသာ ALP အုပ္စု အိႏၵိယဖက္သို႔ လက္နက္လားပို႔ပါသည္။ လမ္းတြင္ ဘဂၤလား (BDR) နယ္ေစာင့္ရဲမ်ားက ပရိယာယ္သံုးၿပီး ထမင္းစားေခၚဖိတ္ပါသည္။ ကိုေက်ာ္သန္း (ခိုင္ႀကီး) ယခုကေနဒါက အတန္တန္မယံုဖို႔ေျပာေသာ္လည္းလက္မခံ။ ေခါင္းေဆာင္အမိန္႔နာခံရမည္အာဏာသံုးသျဖင့္ အားလံုးလက္နက္ အသိမ္းခံရ လူလည္းအဖမ္းက် လက္နက္ တဆယ္ေက်ာ္ အလကားဆံုးလားရပါသည္။ ကုလားမ်ားညာဏ္ကို ရခိုင္သား ၿခီဖ်ားေတာင္လိုက္မမွီပါ။ မွားလားပါေရဆိုခါက လက္ထဲမွာ (ဗ်) က်န္လားခယာ။ ေအဇတ္လမ္းကား မၿပီးပါသိမ့္။ ေအဇတ္လမ္း၏ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ေသာ ALP အတြင္းေရးမႈးခိုင္မ်ိဳးမင္း ေဒလီ၌ နဖူးကို ေပါက္ဆိန္ျဖင့္အေပါက္ခံရေသာ ဇတ္လမ္းဟိပါသိမ့္သည္။ ဖတ္ခ်င္လွ်င္ ဆက္လက္ေစာင့္ေမွ်ာ္ပါ။ ပထမအခန္းအျဖစ္ "တာ၀န္အရျဖစ္လို႔ ခြင့္လႊတ္ပါဇတ္လမ္း" ကို ဤတြင္ နိတၳိတံအဆံုးသတ္ပါသည္။ လိုအပ္သည္ က်က်န္ခသည္မ်ားဟိက ဇတ္လမ္းတြင္ကိုယ္တိုင္ကုိယ္တြိပါ၀င္ခသူမ်ား ထပ္မံျဖည့္စြက္ တင္ျပႏိုင္ပါေၾကာင္း။

(ရခိုင္ေပါင္းကူး သာလွဦး)
ေအာက္တိုဘာလ (၂၅) တလဂၤုနီနိ၊ ၂၀၁၅။